Podziel się...

Rodzeństwo- zabawa- krzyk- obserwacja- płacz- reakcja  :)

Taki mały skrót myślowy…
Znajomy?

Olek za 3 dni skończy 3 lata. Wie dokładnie jak i czym chce się bawić. Ma swoje ukochane samochody, które układa na domowej autostradzie na podłodze w pokoju, ma swoje ulubione książki,        

klocki Lego…i ma roczną Julkę, która coraz częściej bardzo chce bawić się razem z nim czyt.- zabiera jego zabawki :)
Rzadziej, ale zdarza się również, że to Olek przeszkadza Julce w zabawie.

I tu pojawia się konflikt interesów.

Czasem udaje im się załatwić sprawę polubownie (lubię obserwować jak dogadują się sami ).

Czasem nie…i wtedy muszę zareagować.

Jak?
- rozmowa, próbujemy rozwiązać konflikt razem

- wymianka, szukamy innej, podobnej zabawki
- szukam innego zajęcia dla osoby "przeszkadzającej"

- szukam innego, wspólnego zajęcia dla Julki i Olka

Najczęściej działa :)

Ważne jest dla mnie, żeby moje dzieci nie zabierały innym zabawek. Chcę, żeby szanowały cudzą własność. I nie chciałabym, żeby inne dzieci zabierały je moim.

Rozmawiam z Olkiem i Julą, że ważne jest dzielenie się, że to miło jest wymieniać się zabawkami, że to świetna zabawa.

Ale nie wymagam, żeby dzielili się tym czym akurat się bawią, bo szanuję moje dzieci, ich własność i ich pomysł na zabawę w danym momencie.

Powtarzam swoim dzieciom, że nie wolno innym zabierać zabawek.
Że jeśli ktoś czymś się akurat bawi, to nieładnie jest mu w tym przeszkadzać.
Że Olek/Julka też nie chcieliby, żeby ktoś zabrał im zabawkę.
I że najpierw trzeba zapytać zanim pożyczy się nie swoją zabawkę.

Cieszę się, bo Olek nie ma problemu z tym, żeby pożyczać te zabawki, którymi akurat sam się nie zajmuje. Często też dzieli się tymi, którymi sam się bawi.
Poza tym zawsze pamięta, żeby zabrać dla innych dzieciaków czy to ciastka, czy owoce :)
A jak jesteśmy w sklepie to zabiera z półki dwa soczki, jeden dla siebie i jeden dla Julki :) (Kochany!)

A kiedy już jest awantura to wiecie co często pomaga?
Rozmowa, nazwanie emocji i tego czego dokładnie chce dziecko i tego co czuje w danej chwili. Banalne? Ale działa!

Przykład z dzisiaj.
Olek huśta się na huśtawce. Przed nim "jojczy" Julka, że też chce. Olo jej nie wpuszcza, złości się, że siostra chce mu przeszkodzić w zabawie.
Pytam Olka dlaczego się złości? Czy to dlatego, że chce się huśtać sam?
Mówi, że tak i że chce się huśtać moooooocno!
Pytam, czy możemy coś zrobić, żeby Olek i Jula pobawili się wspólnie i proponuję mu, żeby teraz pohuśtał się chwilkę z siostrą a później rozhuśtam go samego baaaaardzo mocno! Olek śmieje się i wpuszcza Julkę :)
Udało się.

Uprzedzam myśli niektórych…i odpowiadam….TAK! Czasem nie ma czasu na rozmowę, czasem nie ma czasu na tłumaczenia…czasem po prostu zabieram Julce z ręki zabraną zabawkę i oddaję ją Olkowi, albo na odwrót….

Idealnie u nas nie jest.
Ale staramy się, rozmawiamy i tłumaczymy.
I widać efekty.
Mam super dzieci! :)


Ps. I nic mnie tak nie wkurza jak zdanie " Podziel się! Daj mu to! Bo jesteś starszy. Bądź mądrzejszy!"

Dziś czytaliśmy "Auto Maxa" - krótką opowieść o tym jak łatwo jest pokłócić się o autko i jak łatwo znaleźć dobre rozwiązanie :)
Polecamy Wam całą serię pięknych, zabawnych książeczek o ważnych dla maluchów sprawach :)

ps. A tak na koniec to powiem Wam, że lubię jak książka jest "o czymś", lubię kiedy książka uczy i bawi…ale to już temat na inny wpis.

Stay tuned! :)