Czytanie Mamy, spaghetti i Tato pomogę Ci!

Nie mam czasu na czytanie książek w domu. Zawsze jest coś do roboty, wiadomo... Najczęściej jednak jestem tak zmęczona, że uwalam się przed "tap madl" tudzież innym odmóżdżaczem albo idę spać i z czytania nici.
Ostatnio jednak odkryłam, że można czytać i spacerować z Olkiem jednocześnie! Genialne! I tak sobie wędrujemy po okolicy, Olek podziwia świat a ja czytam :) Zdarza się nawet, że jak SynAlek zaśnie to mogę sobie na ławce przycupnąć i jak człowiek- spokojnie oddać się lekturze. Dawniej, jak tylko wózek przestał jeździć, podskakiwać, trząść to Olek natychmiast się budził...
Zastanawialiśmy się nawet z Marcinem czy nie ma wbudowanego czujnika ruchu :)
No więc albo rzeczywiście go nie ma albo Olek go wyłączył :) Synu! Mamusia prosi! Nie włączaj go z powrotem :)

Olek coraz więcej rzeczy je sam :) Dziś próbował spaghetti. Nie było łatwo ale jak na pierwszy raz to Olek z dłuuuuugim makaronem poradził sobie nieźle :)

Syn nasz kochany zaczął nam też pomagać! Pomagał Tacie wymienić dętkę w kole od wózka- pompka do wózka i koło zostały przy okazji skutecznie obślinione :) Pomagał nam poprawić zdjęcie w dużej ramie i koniecznie chciał wejść do ramy sam :) Najbardziej jednak Olek chce pomagać Tacie w "pracy" przy komputerze, wali wtedy łapkami w klawiaturę i piszczy z radości :)

Niedawno:
Marcin siedzi przy komputerze, Olek podchodzi i stuka, wali, przyciska milion klawiszy naraz...
Marcin: "Olek, nie wolno, Tatuś teraz pracuje..."
Olek robi podkówkę i zaczyna chlipać...
Marcin (poważnym tonem): "Olek jeśli myślisz, że płaczem coś na mnie wymusisz....to masz rację "