20 miesięcy to jest coś!

Niech Was nie zwiodą te blond włosy i niebieskie oczy... Jula to mała diablica.

Zupełnie inne dziecko niż Olo.

Uparta, głośna, ruchliwa, wie czego chce... i dziś kończy 20 miesięcy.

Piszę tego posta, żeby pamiętać... bo czas leci jak szalony a z mojej małej córeczki rośnie duża mądra dziewczynka.

Chcę pamiętać, że Jula...

- przesypia całe noce! (jupi!)

- na dobranoc jest karmiona piersią (coraz rzadziej...ale zdarza nam się jeszcze)

- korzysta z nocnika (zdolniacha!)

- przechodzi etap "SIAM"...wszystko chce robić sama!

- mówi: mama, tata, babcia, dziadzio, Ołuś, siam, woda, nnniiieee!...i wiele innych słów "po swojemu" np. "ba babaw"- czyli plac zabaw :)

- jest niesamowicie rozwinięta motorycznie...obserwuje brata i chce robić to co on, co oznacza wspinanie się na tą samą wysokość na drabinkach co Olek...

- je sama

- ma niesamowite pokłady empatii... tuli Olka jak coś się stanie, jak sama coś dostanie ZAWSZE! prosi o drugie dla Olka

- jest uparta, krzykliwa...jest głośna byle dostać to czego chce.... 

- i to jej słynne "NNNiiiiEEEE"...  tylko ona tak potrafi :)

A od poniedziałku Jula idzie do żłobka...Trzymajcie za nią i za mnie kciuki! :)

Zmiany

No to się u nas pozmieniało... wróciłam do pracy. 

Musiał w końcu kiedyś nadejść TEN moment.

Nie sądziłam, że stanie się to tak szybko, ale tak widocznie musiało być.

Od września Olek idzie do przedszkola a Julka do żłobka. Teraz zajmuje się nimi Ciocia Ola. Dzieciaki bardzo ją polubiły i dziś jak Ola wychodziła Olek stwierdził, że "jest smutny i chciałby, żeby Ciocia została jeszcze" :) 

Nie ma już leniwych poranków i wspólnych śniadań.

Nie ma spacerów do parku i na plac zabaw.

Nie ma buszowania po bibliotece w poszukiwaniu pięknych książek.

Nie ma tego luzu...

Teraz zostały nam weekendy. Czuję, że każdy z nich będzie teraz przeżywany jeszcze bardziej aktywnie niż dotychczas (da się?), że będziemy dawali więcej z siebie dzieciom i nie będziemy chcieli "przebimbać" ani minuty ze wspólnego  czasu, który będzie tylko dla naszej czwórki.

Tak bardzo nie chciałabym przegapić niczego ważnego w życiu moich dzieci...

Olo! Jula! Kocham Was!!!

Jak było u Was?

Jak Wy "odcinałyście pępowinę" ?

Jakieś rady?

Podzielcie się proszę :)

Pewnie będę miała mniej czasu na bloga, ale obiecuję, że będziemy tu nadal :)

Zainspirowani Montessori- odcinek 12

Olek nauczył się liczyć, do 10.

Wkręcił się w cyfry i nie ma dnia bez przeliczania :)

Dziś rano na przykład sprawdzaliśmy czy żaden krasnoludek nie zabrał nam w nocy paluszków. Liczyliśmy palce Julki, Olka i Taty. Na szczęście nikogo w nocy nie było i stan palców się zgadzał :)

Zrobiłam dla Olka planszę z cyframi.  Pod każdą z cyfr jest odpowiednia liczba kropek, na których Olek ma położyć gwiazdki, które później razem liczymy.

Proste, prawda?

Zamiast gwiazdek możecie użyć fasolek, małych kamyczków albo guzików.

Olek ma też swoje ulubione książki o liczeniu.

"Mam oko na liczby"  jest ulubioną :)

A Wy macie swoje ukochane książki o liczeniu?

Podzielcie się tytułami w komentarzach.